Του Βαγγέλη Αποστολίδη
Όλες οι συζήτησεις στη χώρα αυτή τη στιγμή είναι ως συνήθως πολιτικές. Τα βασικά ερωτήματα είναι πότε θα γίνουν εκλογές και συνδέουν τις πολιτικές εξελίξεις με δύο κυρίως θέματα: Με το αν ο Τσίπρας θα καταφέρει να περάσει το Μακεδονικό από τη Βουλή ή θα τον ρίξει ο Καμμένος και με το αν θα πάρει από τους εταίρους το «δώρο» της αναβολής της μείωσης των συντάξεων. Μπαίνει δε μπαίνει στη Βουλή ο Πάνος, τι ποσοστό θα πάρει και πόσες έδρες θα έχει ο Μητσοτάκης.
Πράγματι, σε πολιτικό επίπεδο αυτές είναι κρίσιμες παράμετροι. Ωστόσο το πραγματικό πρόβλημα της χώρας βρίσκεται στο πεδίο της οικονομίας και όχι της πολιτικής, όσο και αν είναι αλήθεια και γνωστό πλέον σε όλους ότι το πρόβλημα της οικονομίας είναι κατά βάθος πολιτικό.
Το πρόβλημα, λοιπόν, της οικονομίας εντοπίζεται σε τρεις πολύ συγκεκριμένους παράγοντες:
Πρώτον, στο τραπεζικό σύστημα το οποίο βρίσκεται σε ασφυκτικό κλοιό και πολλοί οικονομολόγοι αλλά και μεγάλα funds του εξωτερικού προβλέπουν ότι θα χρειαστεί και 4η ανακεφαλαιοποίηση.
Δεύτερον, στο ζήτημα των μεγάλων βιομηχανιών και, κυρίως, της ΔΕΗ, η οποία συρρικνώνεται χωρίς προοπτικές ανάκαμψης.
Τρίτον, στην αδυναμία του ιδιωτικού τομέα να αναπτυχθεί, να δημιουργήσει επιχειρήσεις και να παραγάγει εισόδημα εξαιτίας κυρίως των υψηλών φόρων αλλά και του συνολικά υπερβολικού κόστους της γραφειοκρατίας.
Οι τρεις αυτοί παράγοντες συνδιαμορφώνουν ένα εξαιρετικά δύσκολο τοπίο για την οικονομία, εμποδίζοντάς τη να κινηθεί προς την επιθυμητή κατεύθυνση.
Θα περίμενε κάθε λογικός άνθρωπος, από την κυβέρνηση να κινηθεί άμεσα και δραστικά για την αντιμετώπιση αυτών των πληγών, που μπορούν να μας οδηγήσουν πίσω…
Ωστόσο τα όσα συμβαίνουν τις τελευταίες ημέρες με τις τράπεζες δεν θα έπρεπε να εκπλήσσουν κανέναν. Είναι επί της ουσίας αυτό που ζούμε από το 2015.
Η κυβέρνηση απλά δεν νοιάζεται για τη ζημιά που προκαλεί στη χώρα. Το έκανε το 2014 όταν έτρεχε καβάλα στην εξουσία στοχοποιώντας τους πάντες και κάνοντας συνεχώς μπάχαλο την Ελλάδα με διαμαρτυρίες.
Δεν είχε πρόβλημα να ζημιώσει την οικονομία ούτε το 2015 με τα πειράματα του ανεκδιήγητου Βαρουφάκη. Επί έξι μήνες ζήσαμε το δράμα της χρεοκοπημένης Ελλάδας, μια περίοδος που κόστισε δεκάδες δισεκατομμύρια στη χώρα.
Δεν έχει πρόβλημα να το κάνει με τη συμφωνία των Πρεσπών και τις μελλοντικές συνέπειες στα εθνικά θέματα. Και δεν έχει πρόβλημα να καταρρεύσει το τραπεζικό σύστημα αφήνοντας τους άλλους να βγάλουν το φίδι από την τρύπα.
Πώς αλλιώς να εξηγηθεί αυτή η αδιαφορία και ο κυνισμός τους. Ήξεραν ότι έρχεται τσουνάμι στις τράπεζες και δεν έκαναν απολύτως τίποτε. Απλά ετοιμάζονταν για τη φιέστα με τις γραβάτες και για το σόου στην Πνύκα, αλλά εκεί τους πρόλαβε η τραγωδία στο Μάτι. Κι εκεί λόγω της ανοησίας τους και της αδιαφορίας τους είχαμε 100 νεκρούς που ποτέ δεν πρέπει να ξεχνάμε.
Για τις τράπεζες τους προειδοποιούσε ο Στουρνάρας, ο Ντράγκι, το ΔΝΤ, όλοι οι ξένοι οίκοι που χτυπούσαν ηχηρά καμπανάκια. Και τι έκαναν; Ο Δραγασάκης πήδηξε από το πλοίο σαν ποντίκι για να πάρει τον έλεγχο των τραπεζών ο Φλαμπουράρης. Ποιος; Ο μπάρμπα Αλέκος που ενδεχομένως να νομίζει ότι τράπεζα είναι το τραπέζι που αφήνει το φραπεδάκι του στο γνωστό καφενείο, που κάθεται κάτω από το παλιό δημαρχείο του νησιού.
Το γεγονός και μόνο ότι έδωσαν την εποπτεία στον μπάρμπα Αλέκο δείχνει την αδιαφορία τους για τη ζημιά.
Ώσπου έρχεται το αναμενόμενο κραχ στο Χρηματιστήριο και τι κάνουν; Σε κλίμα πανικού ρίχνουν τις ευθύνες σε κάποιους αόρατους κερδοσκόπους και στον… Μητσοτάκη. Αλλά επειδή η επιχείρηση αποπροσανατολισμού δεν τους βγήκε, είπαν να χτυπήσουν και τον Στουρνάρα. «Γιατί δεν μιλάει, γιατί παραμένει άφωνος;», διέρρευσε ο ανύπαρκτος και ανίδεος σκιώδης διευθυντής της παλιοφυλλάδας της ψευτοαριστεράς.
Ξέρετε ποιον εννοώ εκείνον τον γηραιό κυριούλη με τα…αριστερά παράσημα και τα μαρούλια του Τσερνομπίλ…εκείνον που μαζί με τον Παπά κάνουν κουμάντο στο Μαξίμου…Θανάση τον λένε…
Αλλά τί να τους πει ο Στουρνάρας; Καλά που δεν πρέπει να βγει να μιλήσει ο κεντρικός τραπεζίτης γιατί τότε θα έρθει πανικός. Τί να τους έλεγε περισσότερο από αυτά που τους είχε επισημάνει;
Τα είπε αρμοδίως στον μπάρμπα Αλέκο που τον πήρε τηλέφωνο να μάθει για την «υγεία» του τραπεζικού συστήματος. Άντε να εξηγεί ο τραπεζίτης στον πρεφαδόρο τι είναι τράπεζες. Κατάλαβε όμως καλά όταν του είπε «πες στο Μαξίμου ότι σας τα έλεγα. Μη βγαίνετε και μιλάτε ανοήτως για καθαρή έξοδο. Θα σας τσακίσουν οι αγορές. Πάρτε την προληπτική γραμμή στήριξης να είστε θωρακισμένοι».
Τους τα έλεγε και ο Στουρνάρας, τους τα έλεγαν και πολλοί άλλοι, αλλά που να ακούσουν οι εγκληματίες;
Δυστυχώς ακόμη και ο… σοβαρός Τσακαλώτος δεν έχει κότσια. Αν είχε θα τα βρόνταγε και θα έφευγε μακριά από τους σαλτιμπάγκους. Για σκεφτείτε: Κάνουν σύσκεψη υπό τον πρωθυπουργό για τις τράπεζες οι Τσακαλώτος, Δραγασάκης, Λιάκος, Φλαμπουράρης και μπορεί και ο… Καρανίκας.
Αλήθεια, θα έπαιρνε κάποιος από εσάς κανέναν από αυτούς να δουλέψουν στην επιχείρησή σας;
Το πρόβλημα είναι ακριβώς αυτό. Ότι δεν νοιάζονται αν η οικονομία γυρίσει πίσω, αν οι τράπεζες χρειαστούν κι άλλα λεφτά, αν ξαναμπούμε σε μνημόνιο. Έτσι κι αλλιώς δεν θα είναι αυτοί στο γκουβέρνο.
Όμως, αν υπήρχε σοβαρό κράτος και δικαιοσύνη θα είχαν ήδη πάει στη φυλακή για να πίνουν με ησυχία τον φραπέ τους. Δυστυχώς τους έχουμε εδώ και τους ανεχόμαστε. Μέχρι τελικής πτώσεως, όχι της δικής τους αλλά της δικής μας πτώσης και της κατάπτωσης της Ελλάδας.
Μήπως λοιπόν, ο Κυριάκος να εξετάσει το ενδεχόμενο απόδοσης ποινικών ευθυνών…;
