Επισήμως, το «αφήγημα» όλων στον ΣΥΡΙΖΑ είναι ότι «ουδείς αμφισβητεί τον Αλέξη Τσίπρα» και πως «θα έχει όσες ευκαιρίες θέλει». Ωστόσο, όταν έρχεται η ώρα του πολέμου των τάσεων και των παρασκηνιακών διαπραγματεύσεων, τα πράγματα είναι διαφορετικά.
Όσο κι αν ο Αλέξης Τσίπρας αρέσκεται να διαβάζει αναλύσεις που λένε ότι «ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ο αρχηγός του», γνωρίζει πολύ καλά ότι η εσωκομματική κατάσταση στην Κουμουνδούρου δεν έχει καμία σχέση με το «ΠΑΣΟΚ του Αντρέα» – δηλαδή το φαινόμενο που μελετούν διάφοροι συνεργάτες του.
Εξάλλου, ο Ευκλείδης Τσακαλώτος δεν θα κουραστεί να επαναλαμβάνει ότι «ο Αλέξης είναι πρώτος μεταξύ ίσων». Μόνον που απ’ αυτή τη φράση, ο μεν πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ επιλέγει να ακούει το «πρώτος», ενώ ο Ευκλείδης προτιμά να δίνει έμφαση στο «ίσων». Πλέον, λοιπόν, η στήλη είναι σε θέση να γνωρίζει ότι το κλίμα μεταξύ τους έχει βαρύνει πολύ και ήδη, πρόσωπα και στελέχη, τα οποία αποτελούν τη «γέφυρα» μεταξύ τους, προετοιμάζουν κάποιο ραντεβού μεταξύ του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης και του πρώτου τη τάξει κοινοβουλευτικού εκπροσώπου.
Το τελευταίο διάστημα, πάντως, έχει μαζευτεί αρκετή καύσιμη ύλη μεταξύ τους και δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι ο Αλέξης Τσίπρας θα προλάβει να κάνει μία «εκτονωτική» κουβέντα με τον πρώην στενό συνεργάτη του, πριν εκείνος τα τινάξει όλα στον αέρα. Και, όσοι θυμούνται πόσο κράτησε η κρίση στον ΣΥΡΙΖΑ, όταν ο Τσακαλώτος αποφάσισε να υποδείξει δημόσια στον Τσίπρα ότι… δεν κάνει «να λέμε τους αντιπάλους μας απατεώνες», γνωρίζουν ότι, αν ο οξύθυμος Ευκλείδης αποφασίσει να διαβεί τον Ρουβίκωνα, θα το κάνει. Και θα έχει και την «ασφάλεια» της «Ομπρέλας» προς τούτο – αφού πλέον γύρω από τον ίδιο και τους «53» έχουν συνασπιστεί τα στελέχη που συγκροτούν την «ιστορική ηγεσία» του κόμματος, (Βούτσης, Φίλης, Σκουρλέτης, Παπαδημούλης κ.α.).
Επιστροφή στο προκείμενο, λοιπόν: όταν άρχισε να φουντώνει η σεναριολογία για ανάδειξη εκ μέρους της «Ομπρέλας» του Γαβριήλ Σακελλαρίδη, ως του διαδόχου του Αλέξη Τσίπρα, ο Τσακαλώτος πήρε μία πρωτοβουλία: κανόνισε να δώσει συνέντευξη στην ιστοσελίδα capital προκειμένου, μεταξύ πολλών άλλων, να διαψεύσει το «σενάριο Γαβριήλ» και να επαναβεβαιώσει τη στήριξή του στον Αλέξη Τσίπρα. Μάλιστα, το γεγονός ότι έσπευσε αυτοβούλως να προβεί σε μία τέτοια κίνηση έκανε πολλούς «προεδρικούς» να υποψιαστούν ότι… «όπου υπάρχει καπνός, υπάρχει και φωτιά».
Το πρόβλημα, όμως, είναι ότι, ενώ ο Ευκλείδης έδωσε αυτήν τη συνέντευξη για να κλείσει το θέμα, ως ένα δείγμα καλής θελήσεως προς τον Αλέξη Τσίπρα, δεν πήρε πίσω ένα «ευχαριστώ», αλλά… αχαριστία. Συγκεκριμένα, το «Αγκίστρι» αλίευσε την έντονη ενόχληση του πρώτου τη τάξει κοινοβουλευτικού εκπροσώπου για την απόφαση του Αλέξη Τσίπρα να επιφορτίσει την Έφη Αχτσιόγλου με την αποστολή να επεξεργαστεί τις προτάσεις τού κόμματος για τη ρύθμιση των χρεών, που δημιουργήθηκαν από την πανδημία. Βεβαίως, τυπικά, η Αχτσιόγλου ήταν η απολύτως αρμόδια, αφού είναι η τομεάρχης Οικονομικών του κόμματος. Όμως, ο Τσακαλώτος φέρεται να θεωρεί ότι θα έπρεπε να είχε εκείνος την μπαγκέτα της ορχήστρας για την κατάρτιση του σχεδίου, αφού όχι μόνον υπήρξε ο «τσάρος» της ελληνικής οικονομίας, αλλά και διότι έχει συμφωνήσει με τον Αλέξη Τσίπρα να έχει την υψηλή «επιστασία» του οικονομικού επιτελείου – εξ ου και έχει «βαφτιστεί» με τον ακαταλαβίστικο τίτλο «συντονιστής οικονομικού κύκλου».
Μπορεί ο Τσακαλώτος να «κατάπιε» την προσβολή, όμως δεν έμεινε με σταυρωμένα τα χέρια: όσοι, για παράδειγμα, ξέρουν, πώς λειτουργούν οι «53», γνωρίζουν πολύ καλά ότι οι «15», που έγιναν «17», και υπέγραφαν το απαράδεκτο κείμενο αλληλεγγύης και συμπαράστασης στον «απεργό πείνας Δημήτρη Κουφοντίνα», (sic), είχαν ενημερώσει σχετικώς τον πρώην υπουργό. Το θέμα προκάλεσε αίσθηση, έφερε την Κουμουνδούρου στο καναβάτσο και, ευλόγως, όλα τα υπόλοιπα κόμματα ζήτησαν εξηγήσεις από τον ΣΥΡΙΖΑ.
Όμως, τότε έγινε κάτι που ο επικεφαλής των «53» και εξέχον στέλεχος της «Ομπρέλας» δεν είχε υπολογίσει: ενώ, δηλαδή, τις προηγούμενες φορές ο Αλέξης Τσίπρας «έβραζε» μεν, αλλά δεν έπαιρνε κανένα μέτρο για όσους έχουν «ευαισθησία» προς αμετανόητους δολοφόνους», αυτή τη φορά στον «πρωινό καφέ» της προηγούμενης εβδομάδας κατέληξαν ότι κάποιο μήνυμα θα έπρεπε να στείλει η Κουμουνδούρου: Έτσι, στελέχη δίπλα στον Αλέξη Τσίπρα άρχισαν να «αδειάζουν» δημοσίως τους συντρόφους τους: Γιώργος Τσίπρας, Χρήστος Σπίρτζης, Όλγα Γεροβασίλη και Χρήστος Παππάς ήταν μεταξύ εκείνων που δήλωσαν ότι «δε θα υπέγραφαν» το κείμενο για τον Κουφοντίνα.
Η απόφαση της ηγεσίας να προχωρήσει σε έμμεση πολιτική αποδοκιμασία των φίλων και συνοδοιπόρων του Ευκλείδη Τσακαλώτου επιβάρυνε έτι περαιτέρω τις σχέσεις των δύο πλευρών. Μάλιστα, σε ένα «θερμό» τηλεφώνημα φέρεται να ακούστηκε η φράση «αφού θέλει πόλεμο, θα τον έχει», ενώ έκτοτε ακόμη και στις τηλεσυνεδριάσεις οργάνων έχουν καταλάβει και όσοι δεν ξέρουν το παρασκήνιο ότι ο πρόεδρος και ο «συντονιστής οικονομικού κύκλου» δεν μιλιούνται. Γι’ αυτό και τώρα οι «γεφυροποιοί» προσπαθούν να «ψήσουν» μία συνάντηση κορυφής, πριν να σκάσει το καπάκι της χύτρας και ξεσπάσει εσωκομματική κρίση κορυφής.
ΥΓ: Εδώ δεν ισχύει μόνον το περίφημο «είμαστε μία ωραία ατμόσφαιρα» του αείμνηστου Ντίνου Ηλιόπουλου, αλλά και κάτι ακόμα: και πού να έρθει η ήττα στις επόμενες εκλογές. Άλλωστε, «απαντώντας» στις κινήσεις Τσίπρα, ο Ευκλείδης Τσακαλώτος έδωσε δύο συνεντεύξεις για να βάλει τον στόχο του ΣΥΡΙΖΑ πολύ ψηλά, στην «πρώτη θέση», όπως είπε. Και κάπως έτσι, φρόντισε να θέσει τόσο ψηλά τον πήχη, ώστε να είναι βέβαιος πως ο Αλέξης Τσίπρας θα περάσει από κάτω και ο ίδιος θα του… ζητήσει μετά τον λογαριασμό.
